ماهواره ناهید 1 یکی دیگر از ماهوارههای توسعه فناوری فضایی کشور است که طراحی و ساخت آن به کارفرمایی سازمان فضایی ایران، توسط پژوهشکده سامانههای ماهواره پژوهشگاه فضایی ایران صورت پذیرفته است. این ماهواره، مشابه دیگر ماهوارههای توسعه فناوری فضایی کشور، با هدف کسب دانش، توانمندی فنی و تجربه در زمینه طراحی، ساخت، پرتاب و بهرهبرداری از ماهوارهها تعریف شده است تا بدین ترتیب، زیر ساختها و الزامات دستیابی به توانمندی ساخت و توسعه ماهوارههای عملیاتی، به ویژه ماهوارههای مخابراتی زمین آهنگ، فراهم شود.
ماهواره ناهید 1 به عنوان مرحله اول از برنامه راهبردی دستیابی به ماهوارههای مخابراتی عملیاتی ساخته شده و ماموریت آن نیز در همین این راستا تعریف شده است. با تداوم مراحل توسعه این پروژه، نمونه کیفی آن ساخته و پس از گذراندن آزمونهای عملکردی مورد نظر، در بهمنماه 1395 رونمایی شد و در حال حاضر، این ماهواره در نوبت پرتاب قرار دارد.
این ماهواره یک دارای ساختاری مکعبی شکل با ابعاد 80*80*85 سانتیمتر و دارای جرمی در حدود 50 کیلوگرم است که توسط پرتابگر بومی سفیر در مدار کم ارتفاع (LEO) قرار میگیرد. بر روی چهار وجه از شش وجه این ماهواره، سلولهای خورشیدی نصب شده است. همچنین، دو صفحه کوچک تا شونده که بر روی آنها تعدادی دیگر سلول خورشیدی قرار گرفته، بر روی این ماهواره تعبیه شده است تا پس از قرار گیری در مدار موردنظر، باز شده و عملکرد مجموعه مکانیزم آن به صورت تصویری مورد بررسی قرار گیرد. این صفحات باز شونده برای اولین بار بر روی ماهوارههای بومی کشور نصب شدهاند و بدین ترتیب، ماهواره ناهید 1، اولین ماهواره ایرانی مجهز به مکانیزم بازشونده است. هدف از تعبیه این دو صفحه، کسب تجربه در زمینه طراحی و بهکارگیری مکانیزمهای باز شونده فضایی است تا بر پایه توانمندی حاصل شده در این زمینه، آرایههای خورشیدی گسترده و با ابعاد بزرگتر، در ماهوارههای آتی کشور بهکار گرفته شوند.
مدار در نظر گرفته شده برای این ماهواره، بیضوی بوده و ارتفاع اوج و حضیض آن به ترتیب برابر با 375 و 250 کیلومتر همراه با زاویه میل 55 درجه است.
بطور کلی اهداف اصلی از طراحی و ساخت ماهواره ناهید1 عبارتند از:
طی نخستین گام در برنامه راهبردی دستیابی به ماهواره مخابراتی زمین- آهنگ دستیابی به بخشی از فناوری های موردنیاز در ماهوارههای مخابراتی زمین- آهنگ انجام مخابرات ماهوارهای در باند Ku بهرمندی از مکانیزم گسترش آرایههای خورشیدی